Sinds een maand weet ik dat ik ziek ben. Daarom heb ik mijn vrijwilligerstaken – die ik al sinds 1983 met veel plezier heb gedaan bij onze vereniging – moeten neerleggen.
Ik hoop van harte dat er leden, ouders of andere gegadigden zijn die v.v. SVI een warm hart toedragen en die mijn vrijwilligerstaken willen overnemen, zodat ook dit vrijwilligerswerk bij v.v. SVI door kan blijven gaan.
Via dit bericht wil ik het bestuur, leden en vrienden van de club bedanken… voor alle prachtige boeketten bloemen, de vele kaarten met bemoedigende woorden en de talloze appjes die mij en mijn gezin een hart onder de riem steken.
Speciale dank aan v.v. SVI VR1, waarvan ik een gelukssteen heb mogen ontvangen, hopelijk steunt die mij in de komende zware maanden! Verder wil ik iedereen bedanken die de moeite heeft genomen om mij te bezoeken. Jullie kwamen zelden met lege handen, maar vooral met warmte en vaak met iets lekkers erbij.
Inmiddels is de eerste immuuntherapie toegediend – en volgen er nog 3, telkens om de drie weken. Hopelijk doet de immuuntherapie goed zijn werk en blijven de bijwerkingen beperkt. Komende week start ook de eerste bestraling; hoeveel er hiervan nog volgen, weet ik nu nog niet.
Isala is inmiddels mijn tweede huis geworden, maar gelukkig zorgen ze daar goed voor me.
Zolang ik mijn positieve gevoel vast kan houden, blijf ik de strijd aangaan met de grote K-ziekte. Want voorlopig wil ik blijven genieten van mijn (klein)kinderen – en van mijn steun en toeverlaat, Henny.
Samen maken en zijn wij v.v. SVI!
Met vriendelijke groet,
Benny Michel